శీర్షిక : నేస్తాలు....! నిశీధి, భానుడు, ఘని, ధుని, పడతి, అని రాస్తున్నప్పుడు ముసి ముసిగా దాపున కూసోని నవ్వుతున్నడు తగుళ్ల గోపాల్ అన్న తప్పంటే ఏమన్నా తప్పుతీసుకుంటడో ఏమో తమ్ముడు అని సర్రున ఇపుల సరిసి కోపం సేస్తుండు నాగిల్ల రమేష్ అన్న ఎన్ని సార్లు సేప్పిన చెవిన ఎక్కదురా నీకు అని ఎన్నో ఎవలో అన్నది నూవిన్నది కాదురా నీ బతుకు సిత్రాన్ని శాత్రంగా మలువు అంటడు అన్వర్ భాయి సాయిబుల బాస ఎంత పొంకంగా ఉంటదయ్య ఇదేం రాసినవ్ అసహనపు కనుల ముడి విప్పారిస్తూ అంటది దాసోజు లలితక్క పదం పల్లె పానాది పొంట పసి మొగ్గలు విప్పుకుంటున్నట్లు ముండ్ల దాపున దాక్కున్న రేగు పండ్లను నేర్పుగా ఒడిసి, రుమాలులో పోసుకునే నీ పదాలు నలుగురికి పంచాలయ అంటాడు యాకుబ్ చాచా శిలాలోలితమ్మి నీ కవితలన్నీ కవి సంగమంలో తూర్పార బట్టు గట్టి భావాలు మనసులో ఆగి తాలు మల్కులకెళ్లి ఉరుకుద్ది అంటది ఇగ వశం గాక చీర బొంత తలాపునేసి ఇంటి ముందల నులక మంచంల ఒరుసుక పన్న నాకు పాణం అసొంటి దోస్త్ గాళ్ళు గట్టిగ కొట్టి లేపిర్రు గవే "దండకడియం", "నల్ల కోడిసె వన్నేకాడు" అవి ముందల ఏసుకుంటే నెత్తి గిన్నెల గడ్డ కట్టిన కన్నీటి తడ కాలువలై కి
కామెంట్లు
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి