తాజ్ రచనలు

సమయం వృదా చెస్తే జీవితం వ్యర్థమవుతుంది బ్రతుకు ఎడారి అవుతుంది భవిత కనుమరుగవుతుంది సంతోషం మాయమవుతుంది దుఃఖం పెల్లుబికి వస్తుంది అభిలాష అంతరిస్తుంది స్వయం కృషి సర్దుమనుగుతుంది కాలయాపన కర్మఫలం అయితే బ్రతుకు చలనం భారమై జీవితం నరకమై, జిజ్ఞాస దూరమై ఇక వారు చలనం కలిగిన శవాలు మరణం చెందిన మూర్ఖులు భాధ్యత తెలియని భావితర సన్నాసులు.. జీవితం ఒక కుసుమం🌺 వికసించినంత కాలం దక్కను ఆదరాభిమానం వాడినదా...?, కానరు జనం..! రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

అర్థరాత్రి దాటినా ఆకలి అంతా అలిగి చచ్చినా కమ్మని కల వచ్చి మురిపిస్తున్నా నిదుర రాక నిట్టూరుస్తున్నా గడియ కూడ కదలదు కనుల మత్తు మచ్చుకైనా రాదు జగత్తు మత్తున తూలుతున్నా నా జగత్తు నువ్వవ్వడం వల్లనా ఏమీ..? నా భాధ నానాటికి పెరుగుతున్నది నీవు దూరం ఐతే బతకలేనంటుంది నీ కోసం బ్రతుకు చాలించమంటుంది నీ ఉచ్చ్వాస నిచ్చ్వాసగా నిలిచిపొమ్మంటున్నది.. రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

ఒంటరి బతుకున ఎంతటి కేధం చంటి బిడ్డతో సాగెను సేద్యం ఇది ఎవని పాపమో, ఎంత చొద్యమో అప్పు ఊబిలో పెనిమిటి ప్రమిదెమో సంద్రపు నీరె ఆవిరి చేసి కన్నుల జారెను వర్షపు చినుకై పూల దారులే ముళ్ళ పొదలుగా మేలు రోజులే కిడు కోరగా గుండె మెండుగా బిడు వారగా ఆశలు జారి నిరాశ చేరి అడుగే తూలి ధరిపై కూలి ఆవేదనలో అడుగులు పడునా ఈ రోదనలో గమ్యం చేరునా సొంతం అంటే పంతం పట్టి ఎంతకెంతని వంతులు వేసి అంతకంతకూ గోతులు తీసి అహర్నిశలు శ్రమించినా..! ప్రతిఘటిస్తూ పయనించినా ఫలం దక్కునా, భలం చిక్కునా ఏ దారైనా ఇదే నా తొలి అడుగు ఆ అడుగే ఆశ్వాలంటూ ఆనందానికి కళ్లెం వేస్తా అభివృద్ధికి వలవేస్తా జాతి గర్వించగా వన్నెతెస్తా.....!  రచన : తాజ్   పల్లెటూరి పిల్లోడు

చరణి - చరణం పద్మభూషితం చరణి - చూర్ణం పారిజాతం చరణి - చౌదము చంద్రబింబం చరణి - చెంతనే మనసుకాహాలాదం పారిజాత పుష్పప్రాక్రుతిక సౌందర్య సొబగులను అంది పుచ్చుకున్న అదరికాంత భామిణి అంతరంగమున అలరించె విణా వాణి హాయిని కూర్చగా ఆవహించిన కొకిల నవ్వొయి కలకాలం నీ చరణముల చెంతనె వెల్లదిస్తా కాలం నీ దోసిలిలొనె కన్నుమూస్తా ఇది కర్మము... రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లొడు

సంధ్య వేళ భానుడి పోలు వగల రంగు వలువగ మార్చి తెల్లని ఆ మేఘాలే నీ మదిని దాచు పై యదను కాచు కోంగుగా ముడిచి నవ నవల సుమ విరులే గంధాలుగా పూసుకుని మేలి ముత్యాల పచ్చడాలె చెవుల చేయు భోగాలు నీ కాలు కదిలి జల్లుమని జుమ్మని మ్రోగే మంజిరాలు పరువాల గాలి చల్లగ విచెనో నీ నడువొంపు తకదిమి ఆడేనో నీ గాజుల గల గల పిలిచెనో నయనాలు ఆడే దోబూచులాటకు తమలపాకుల పరుపు చూడు మన తను వేడికి పాలిపోవు కరి బిగియుల నలిగిపోవు పడతి నిను చూసి ఇచ్చత్రం అనే జనులు వడి కాకులు కాదా సుమి నీ గోటికి వారు సరిరారు కదమ్మి.. ...................................+++ రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

ఇది కవిత కాదు, కల్పన అంతకన్నా కాదు ఇది కథ కాదు, కథానికా కాదు బుద్ది చాటు మాట కాదు, మనసున మెదిలే పాట కాదు ఎన్ని రోజులయ్యింది, ఎంత నిరీక్షణ సాగింది నా గొంతు మూగబోయింది, నా కలం పట్టు తప్పింది ఎదురు చూపులో వదురు మాటలు ఎదురు పడినను చేటు చూపులు అంతరం పెరిగింది, భంధమే విరిగింది గమ్యానికి ముందుగానే గిరుల తలుపు మూసింది కాలం అను నావ లోన కన్నీరే మిగిలింది మనం అనే తెడ్డు విరిగి విడ్డూరం చూస్తుంది నీ తోడు లేక నడవలేక అడుగు దారి పట్టింది వనాలన్ని చేత మొలిచి చెంపవాయ కొడుతుంది గోదారి గంగ కనుల నిండి ఊపిరాడనియకుంది ప్రాణ ప్రియా మన్నించు, నీ గొప్ప మనసు పలికించి నీ తోడే చాలు నాకు, అదే గొప్ప గెలుపు నాకు నా చేతిలోనే నీ చేయి చాలు, ఏ దిగులు లేదు నాకు మన ప్రేమ నిజం అయ్యేనా, అది నిన్ను నన్ను పెనవేసెనా జగాలన్ని జయహో అని, నా కాళ్ళ ముందు వంగి వణుకు యడబాటుకు వీడుకోలు, మన్నించవా నా వేడుకోలు.. ................................................................................++++ రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

చోలికే పిచే క్యాహే (దిల్) అందాల భామ, అపరంజి బొమ్మ పాడేటి పాట, సాగేటి ఆట తన నోటి వెంట, తెనెలూరు మాట తన వదనమంత ఏపు కాసిన పంట వంగి కాచిన కాత 🍒 నాకంది వచ్చేనా ఇక, భాగ్యమే అంతా అందివచ్చిన ఆ రోజంతా సరసమైన విందు అందుకుంటా చక్కగా పాదుల్ని కోసుకుంటా నిక్కముగ నా మనసు కత్తుకుంటా...🎻 రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు