తాజ్ రచనలు

  బిగిసిన తనువుల గాథ...! సంధ్య జరిగి చీకటి దూరి, వెన్నెలే ఇంట పరుపు వేయగా చల చల్లని ఈ గాలిలో, నిదుర మరచిన రేయిలో మదిని తొలుచు భాద ఏదో, అడగమంది మాట నీతో ఆశ ఒకటి కనుల కదిలే, నీ రంగు బుగ్గ కొరక తగిలే నీ నడుము మడతపై, నా ఇరుచేతులు రంకెలేసే పెదవి వదిలి నిలవను అంటూ, నీ లేత కాపు కొరకాలంటూ నా పంటి కాటు మంటలు రేపి, నీ పరువాలను గోటితో గిచ్చే పడుచు కోర్కె నిద్దుర లేసి, తనువులు బిగిసే కౌగిలి లతలా నీ పూవును దగ్గర చూసి, నా పురుగును కసిగా ఉసి గొలిపి నడిజాము దాటే వరకు, రక్తమంత చెమటను చేసి నీ ఒంటిపైన పూతగ పూసి, నీ గుండెలపై భారం వేసి అమ్మ నాన్న ఆట ఆడుదాం, స్వర్గ సీమ అంచు చేరుదాం.. రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

  సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలతో.......! భోగి సంద్యన భోగాలు కాచి వైభోగాలు తీసి సంక్రాంతి పొద్దు వెన్నెల వర్ణాలు గీసి వరములను దోసి కనుమ కింపుగ గంగి రెద్దులను బడసి గమ్మత్తు చూసి సర్వదేవతలను ధ్యానంగ తలచి మదిలోన నిలిసి గరిభింట ఆకలోకింత చూసి దానాలు చేసి ఆత్మీయులనెల్ల ఆలింగనము చేసి శుభాకాంక్షల బహుమతులు తెలిపి కష్టాలు మాసి అష్టైశ్వర్యాలు దోసి హాయిగా ఆహ్లాదంగా పండుగ సాగాలని కోరుకుంటూ...! మీ తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు సాహితీ లోకానికి, ఆత్మీయులకు, మిత్రులకు అందరికీ నా సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు..................🙏

  మ్రొక్కనా నీ పాదం తడి, మురవదా నా నెత్తిన సుడి...! కుంచేపట్టి నీ రూపు గిసే యుక్తి లేకున్నా ఉలితో శిలను శిల్పంగా మలిచే నేర్పు లేకున్నా హలం పట్టి మట్టి తెచ్చి నీ బొమ్మ చేయ శక్తి లేకున్నా గళం విప్పి నీ కీర్తి నలు దిశలా గానం చేయు ఓర్పు లేకున్నా కన్నులనే కలం చేసి ఊహాలనే ఇంకుపోసి నా మనసు కాగితం పైనే ముత్యాల తీనే గిసి వర్ణించగలనమ్మా నీ తీరు తీగ చాచిన మల్లెలమ్మ తీయని నా కోర్కె తీర్చు తీపి రసాల మామిళ్ళ కొమ్మ గుడిలో ఉంటేనే దేవత అంటారని నా గుండె నే గుడిగా చేసి కొలువైన దేవత సుప్రభాత వేళ కాగా నా గుండె లయతో నిద్రలేచి నా కోర్కెలు మన్నించునే, వరాలిడి దివించులే అబ్బా నీ ముఖ సిరి, చూడ గానే రాలు నిధి హా హా హా నీ వయ్యారం, తాకగానే జారు మడి అనురాగపు మమతల నిడి, అమృతాల కమ్మని ఒడి మ్రొక్కనా నీ పాదం తడి, మురవదా నా నెత్తిన సుడి సాగే నీ నడక వడి వడి, నా తనువు తివాచీ చేస్తా నేలపై పడి...! రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

  చిత్తభ్రంశమే కానీ ప్రత్యక్షీకరణ....! ఇది నిజమా లేక నా భ్రమనా...! పిలిస్తే పలికే పలికే దైవం తలిస్తే ప్రత్యక్షమయ్యే రూపం అడగగానే వరాలిచ్చు ఇలవేల్పు అంతం కోరి, పంతం పట్టి కరుణించకుంది, కటాక్షించకుంది నా ఊసు ధ్యాస మరిచి కొండేక్కింది ఆ గుండె రాయిని కరిగించే లావా కరువైంది అన్నార్తినై శరణార్తినై వేడుకున్నా ఫలం లేకుంది ఫలితం అందకుంది కన్నీటి నైవేద్యాలు ఉపవాస నిష్టలు జాగారాలు భజనా స్తుతులు ఏది తన మనసు గెలవలేదు, ఆ గుండె కరగలేదు అర్జునుడు రగిలించిన అగ్నికి వాయువు తోడై అరణ్యాన్ని కాల్చినట్లు గొంతెండిన పృధ్వీ ఆకాశానికేసి చూసినట్లు తన మౌనానికి క్రోధం తోడై నన్ను నిలువెల్లా దహిస్తుంది కాటిలో అనాధ ప్రేతంలా అలమటిస్తూ గతించబోయే నా చూపు నీ కొరకు వెతికింది నీ ప్రేమామృత ఫల హాస్తాలకై నలు దిశలా చూస్తుంది...! రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

జలవాహం పై తీరిన మోహం...! కురిసే ఈ ప్రతి చినుకు నీ రూపు చూపెడుతూ పారె ప్రతి చిరు వరద నీ నడుముగా బ్రమపడుతూ ఉరు మెరుపులు నా కనులై టార్చి వేసి నిను వెతుకుతూ నల్లని ఆ పొగ మంచు నీ కురులుగా గాలినేగురుతూ పలికే నా గుండె లయ నీ పేరుగా వినబడుతూ పచ్చదనం పరుచుకున్న లోగిల్లే నీ కౌగిలవుతూ కనికట్టు చేసావో, ఆకట్టుకున్నావో...! గమ్యమయి నీ చుట్టూ గానుగలా తిప్పావో జాబిలి కరుణించినా భానుడు దయతలచినా ప్రాణమైన నీ కోసం పరుగుపెట్టి రావాలా ఈ పొద్దు నీతో పదం కలిపి, నీ గొంతు విని శుభం పలికి ఈ అనుభూతికి పొంగిపోతూ పాన్పుపైనే తెలాల...! ఇదో భలే హాయి మరి..! నేలపైన నిలిచే స్థాయి లేని నాకు ఆకాశం విడిదిస్తానంటే తారా లోకం తరలి వచ్చి తావునిస్తుంటే ఆ మెరుపే చెంత చేరి ఇంటి దీపమవుతుంటే ఆ మేఘమే మా జంట వేడుకకు విడిదవుతుంటే మనసుకు రెక్కలొచ్చి సాగిన మా సరసోల్లాసం చాలులే ఈ జన్మకు సాగుదాం పై జన్మకు....! రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

  విధి విలయములో సంసార రథం...! వరించింది నిజమైతే మన్నించడం తేలిక సహించడం తెలిస్తే జయించడం తేలిక నిజాయితీతో నిట్టూరుస్తుంటే నిజం గ్రహించమని నినదిస్తుంటే నువ్వే నువ్వే కావాలని రోదిస్తుంటే నేను కాను నీవు, నీతో కాదు నాకు అంటుంటే ఇంకెలా ఈ వివాహ విధి వలయం భరించేది ఎలా ఎలా ఈ క్షణాన్ని నిందించేది నివారించేది నీకెలా వివరించాలి.....? నా కన్నీరే ఆవిరై ఆకాశం నలుపెక్కి కురుస్తుందని చెప్పనా నా రక్తం వరదలై ఈ నేలపైన జాలువారుతుందని చెప్పనా నా రొదకు చలించి సూర్యుడు దాగున్నాడని చెప్పనా నా మనసులో చీకటికి ఈ వాతావరణం ఉదాహరణగా చెప్పనా క్షేమాపణ కు అర్హుడను కానని నివంటుంటే నీ రూపు చూడలేని దరిదృడనని కడజాతి సైతం వెలివేసిన పాపాత్ముడనని చెప్పనా నా బెదురు చూపులు నీ గుండెను పలకరించడం లేదా నా కన్నీరు నీకు కనికరం నేర్పడం లేదా చెప్పు భామ చెప్పు....! రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు

  అమృత సుతయే ధ్యుమణిగా మారితే...! అమృత సుతయే ధ్యుమణిగా మారి అపర భామిని ఎరుపు కన్నుల నిప్పు రవ్వలే రాల్చి కరుణ పంచే కిరణాలన్ని ప్రకోపాలుగా పరిణమించే ఏడ్చి ఏడ్చి మూర్చ వచ్చిన, ఎదురు కన్నుల కాయ కాచిన అచేతనమై నేల రాలిన, దప్పికంటూ అరుపుపెట్టిన దరికి రాదు గోడు వినదు, దయించమన్న గోస కనదు తోడు లేదు జాడ లేదు, నేటి రోజు తీపి లేదు బ్రతుకు లేదు భవిత లేదు, నీ నవ్వు లేని రోజు చేదు అమ్మ కన్నా అంటూ ఉన్నా, నీ పాద మేగి మ్రొక్కుతున్న నీ నవ్వు మబ్బు కమ్ముకొగ ధ్యుమణి సెగలు ఆరిపోగ అలక మాను పాన్పు వీడు, చెంత చేరి ఆర్తి తీర్చు తప్పు కాయి ఒప్పు చేయి, నీ మాట విన్నా అదే హాయి...! రచన : తాజ్ పల్లెటూరి పిల్లోడు